wtorek, 13 stycznia 2015

Zmora co eliksir urody pija.

 Taki opis znajduje się w sztambuchu generała Joachima Jaucha.
 

"Anno 1749: Taka Szarańcza padła na milę od Kalisza, z którey dwie złapano, y jednę serwują w Kapitule Gneźnieńzskiey, a drugą OO. Reformaci w Kaliszu, tę gdy wzięto w rękę skrzeczała jako Gacek, y pianę żółtą z pyska toczyła, cała była kosmata, jak axamit, Śmierć na piersiach, nogi dwie kosmate y zęby wiewiórcze mająca etc."

Acherontia Atropos.

Jak wiadomo motyle mają trąbkę, którą sobie popijają nektary. Zmora natomiast może sobie przez nią także trąbić. Trąbi sobie, a raczej piska jak nietoperz właśnie, na wrogów, żeby się bali, albo na pszczoły, co by je zahipnotyzować, kiedy im miód podciąga w ulu. Zdarza się, że pszczoły rozkminią akcję i zakitują podkradacza, który unieruchomiony i zaduszony umiera. To przez to, że na gotowe woli iść, a nektaru z kwiatów też nie lubi. Ale z brzozy sok słodkawy, oskołę, dla odmiany chlapnie, który to już Słowianie stosowali jako eliksir dla urody i zdrowia. Co jak widać idzie jej na dobre.

W doborowym towarzystwie.

Zmora trupia-głowa znajduje się w doborowym towarzystwie, bardzo realistycznie oddanych, turkucia podjadka, szarańczaka i traszki, na tej samej karcie. Jak i różnych projektów architektonicznych, szkiców i grafik, scen z mitologii, studiów rzeźby antycznej i portretów, na stronach innych, które skąd indziej są bardzo akuratnie. Tym bardziej zastanawiający jest portret Zmierzchnicy, jakby nie patrzeć, przez samego inżyniera i architekta wojskowego zrobiony, lub inną umiejącą rysować osobę. Jauch od 1724 r., kierował Saskim Urzędem Bud. w Warszawie. Brał udział przy projektowaniu rozbudowy Zamku Ujazdowskiego oraz Pałacu Błękitnego i Pałacu Saskiego. Samodzielne dzieła to m.in. kościół Bonifratrów, koszary przy Pałacu Kazimierzowskim (Koszary Mirowskie), kaplica grobowa Augusta II przy kościele Kapucynów, kościół Św. Wawrzyńca na Woli. Tworzył w stylu późnego baroku drezdeńskiego.



Joachim Jauch, Sztambuch Joachima Daniela Jaucha, 1754. (Sztambuch generała Jaucha.)

Joachim Daniel von Jauch.


PS Zmora nasza, co z dali przybyła...Z Dalí, li coś ją łączy więcej, czy mimetyzm jeno...?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz