Szwedzki stół.

Zrobiłem sałatkę. Mniam, mniam, mniam...Mordy się śmieją, jaka dobra. A z czego, a jak? Bla, bla, bla, i dionaea musciupla dodaję. A to ostatnie, to co? Tak, wiem. Brzmi egzotycznie. To Muchołówka. Cisza. Jedni tylko milczą, inni koso patrzą. To mówi,ę jak ją hodowałem, pieściłem, dałem palec do possania, i jak dawałem inne smakołyki...Na które ciężko polowałem, na przykład takie tłuste, dorodne, zielone lub niebieski muchy, co to na gównie się pasą...Bo tak, to nic nie chciało przylecieć. Wiem teraz co to znaczy, poczuć ciężar ciszy. Niektórzy wyszli, co uważam za bardzo nieuprzejme, bo nie skńczyłem jeszcze, pozostałym stało się coś z oczami. Chyba próbowali tej sztuczki, zabić wzrokiem, a może im powietrza zabrakło, bo wstrzymali oddechy, nie wiem czemu. Ale o co biega, ja się pytam?. A trawa to co, na kupie też rośnie, a później melczko, i krowinka jaka smaczna...Ale tego już chyba nikt nie słyszał.

Solarium.

Fot. Brykiet Noga.

noArt.

Railroad collage, Boris Lurie, 1959.

"Meine Sympathie ist mit der Maus, doch ich füttere die Katze."

Boris Lurie.

Boris Lurie.

A Marry Christmas...?

Między nami demonami.

猫目小僧 vol. 1 (Nekome Kozō), Shōnen Gahōsha,1969.

Nekome Kozō (Chłopiec z kocimi oczami) to  manga, napisana i zilustrowana przez Kazuo Umezu, w 1967 roku. Historia jest opowiadana przez głównego bohatera, który ma problem, z demonami i ludźmi. Jedni i drudzy go nie lubią, delikatnie mówiąc. Cóż, jak się ma kocie oczy, i jest się yokai, to można tak mieć, w dodatku kołtuniąc się z innymi szemranymi postaciami. Chłopiec, który jest kotem, albo kot, który jest chłopcem, jest dzieckiem pary demonów. Znalazł się on na Ziemi za karę. Wyrzucono  go z "piekła", bo za bardzo porządał ciepła rodzinnego, i opieki, jak człowiek. To go wykopano. Włócząc się tak po świecie trafił do nadmorskiej wioski, i znalazł sobie przytulisko w świątyni. Tutaj dowiaduje się pierwszy raz, o demonach drzemiących w ludziach, i o tym, że mimo dobrych intencji, pomógł ochronić wioskę przed morskimi demonami, jego wygląd nie dodaje mu przyjaciół, i sympatii. W podzięce oberwał kamieniami. Musiał opuścić dotychczsowe miejsce zamieszkania, i znów podjąć wędrówkę, kryjąc się po zakamarkach, i strychach, walcząc z innymi potworami, czy demonami w ludzkiej skórze.

Cat Eyed Boy.

Sporo czasu poświęca obserwacji ludzi, ich działaniom, i towarzyszącym temu emocjom. Jak na komiks, dużo miejsca zajmują tu relacje międzyludzkie, czy raczej ich wady, z których wynikają błędy, będące przyczyną późniejszych nieszczęść. Ludzie współdziałają z demonami, a nawet są gorsi od nich. Chłopiec o kocich oczach podróżuje sobie, a gdzie się pojawi dzieją sę straszne rzeczy, pomieszkując w różnych miejscach, często w siedzibach ludzkich, gdzie widzi jak ludzie tworzą razem, i niszczą nawzajem życie. Oszczędza niewinnych, i pomaga karać niegodziwych. Chciwość, gniew, nienawiść, zazdrość, jest bardzo silnie wyeksponowana w historiach, co jest odzwierciedleniem świata rzeczywistego, który Umezu wnikliwie obserwował. Zaś takie działania są magnesem dla wszelkich potworów, które spotyka się w życiu. 11 opiwiadań, o zemście, i odwecie, za zło wyrządzone przez ludzi, na ponad 1000 stronach, w dwóch tomach, ciasno upakowanej, czarno-biało-czerwonej grafiki, wypełnionej po brzegi twarzami wykrzywionymi w przerażeniu, śluzowatymi potwrami, i uroczymi dzieciaczkami. Tak, jak to Japończycy potrafią.

Cat Eyed Boy, Kazuo Umezu, Vol. 1-2, VIZ Media, 2008.

 W 1976 powstała seria anime, w reżyserii Keinosuke Shiyano,Youkaiden Nekome Kozō (妖怪伝 猫目小僧, Ghost Story: Cat Eyed Boy).

Jest podzielony...2 i 3 dalej.

Żaba, z part 3, przed konsumpcją...